Kral Uzziya‘nın öldüğü sene Yeşaya yüce ve görkemli olan Rab’bi gördü.
Rab tahtta (tronda – kral iskemlesi) oturuyordu. Etrafında seraflar duruyordu. Seraflar özel ve en güçlü meleklerdir. Her serafın altı kanadı vardı. Kanatların ikisiyle yüzlerini, ikisiyle ayaklarını örtüyor, öbür ikisiyle de uçuyorlardı. Seraflar birbirlerine şöyle diyorlardı:
“Her Şeye Egemen Rab kutsal, kutsal, kutsaldır.
Yüceliği bütün dünyayı dolduruyor.”
Serafların sesinden oldukları yer sarsıldı ve dumanla doldu.
Yeşaya, “Vay başıma! Mahvoldum” dedi, “Çünkü dudakları kirli bir adamım, dudakları kirli bir halkın arasında yaşıyorum. Buna karşın Kral’ı, Her Şeye Egemen Rab’bi gözlerimle gördüm.”
Orada kurban yakacak bir yer vardı. Seraflardan biri eline kurban yakacak yerden bir kor aldı ve Yeşaya’ya doğru uçtu. Seraf korla Yeşaya’nın ağzına dokundu ve şöyle dedi, “İşte bu kor dudaklarına değdi, suçun silindi, günahın bağışlandı”.
Sonra Yeşaya Rab’bin sesini işitti: “Kimi yollayım? Bizim için kim gidecek?” diyordu.
Yeşaya, “Ben! Beni gönder” dedi.
Rab, “Git, bu halka benim sözlerimi duyur” dedi.
Yeşaya Rab’bin sözlerini dinledi ve yaptı. Allah’ın sözlerini duyurdu. Kutsal Kitap’ımızda en önemli peygamberlerden biri oldu. İsa hizmetini başladığı zamanda Yeşaya’nın kitapçığından bir parça okudu (Luka 4:18-21). Bu parçayı okumakla kendisi Yahudilerin beklediği Kurtarıcısı olduğunu açıkça söyledi.
Yeşaya kutsal Allah’ı gördü. Kutsal demek tertemizdir. O kadar temiz ki ona yaklaşan her kirli olan şeyi yangın ateşi gibi yakıp yok ediyor. Yani kutsal Allah kirli olan şeyi hiç dayanmaz. Yeşaya bunu anladı ve kendi hayatı için korktu. Ama Rab bir serafı gönderdi ve kurban koru ile Yeşaya’yı temizledi. Yeşaya Allah’ın kutsallığından, yani ölmekten, kurtuldu.
Yeşaya’nın gördüğü bu şey bizim için bir resimdir. Günahlarımız silinmeden Allah’a yaklaşamıyoruz. Temizlenmeden yaklaşırsak hemen ölürüz. Ama Allah kurban olan İsa’yı gönderdi. Bizi ve Ona iman eden herkesi O temizliyor ve kurtarıyor. Bizi kurtardığı için Yeşaya gibi Rab bizi çağırıyor. O istiyor biz de gidelim Allah’ın sözlerini duyuralım. Lazım biz de Yeşaya gibi Rab’be “bizi gönder” diyelim, cesaretle kalkıp Rabbin sözünü duyurmaya gidelim.
Kutsal Kitap Dersleri 