Mezmur 12

Mezmur 12

Kurtar beni, ey Rab!

Artık iman sahibi kalmadı! İnsanlar arasında dürüstlük kayboldu.

Birbirlerine yalan sözler söylüyorlar, kandırıcı dudaklar, iki ayrı yürekle konuşuyor.

Rab bütün kandırıcı dudakları, gururla konuşan dilleri yok edecektir, ve de bütün: “Dilimizle herkesi yeniyoruz dudaklarımızı gücümüzdür: Kim bizim efendimiz olabilir?” diyenleri.

Rab diyor ki: “Şimdi kalkacağım, çünkü çaresizler eziliyor ve fakirler inliyor, onlara özledikleri kurtuluşu vereceğim.”

Rab’bin sözleri parlaktır; toprak ocakta eritilmiş ve yedi defa arıtılmış gümüşe benzer.

Sen, ey Rab, bizi elinde tutarsın; bizi bu kötü kuşaktan her daim korursun!

Her yanda kötüler dolaşıyor ve kötülük insanların arasında yayılıyor.

Rab yalancılıktan nefret ediyor. Yalancılığın sonuçlarını görüyor ve yalancıları yargılayacak. Dillerimizi kontrol etmeyi öğrenelim. Yüreklerimiz ikiye bölük olsa da İsa Mesih’te tam ve sade iyilik için çevrilsin.

Rab dürüstlüğü seviyor ve dürüst insanları koruyor. Aramızda kötülük edenler varsa Rab’be güvenelim. Başkaları bizim hakkımızda yalan söylerse sıkılmayalım. Rab herkese yaptığının karşılığını verecektir. İnsan ne ekerse onu biçiyor. Dillerimizi Rab’be verelim. Ağzımızdan yalan ve kendimizi öven sözler çıkmasın. Kimseyi küçümsemeyelim. İftiradan, yalandan, suçlayıcı sözler ağzımızdan çıkmasın. Rab’bimizi yücelten sözleri söyleyelim. Bu mezmurda görüyoruz ki yardım için dua ediliyor ve Rab de diyor: “Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara.”

Yorum bırakın