Kral Süleyman yaşlanınca Allah’ı unutmuştu. Allah’ı sevmeyen yabancı çok kadınlarla evlendi. Süleyman onlara sevgiyle bağlandı.
Rab İsraillilere buyruk vermişti: “Putlara tapan yabancı kadınlarla evlenmeyin çünkü onlar sizi Allah’tan saptıracaklar.” Ama Süleyman bu buyruğu aldırmadı. Karıları Süleyman’ı Allah’ın yolundan saptırdılar. Kadınlarını hoşnut etmek için onların sevdiği putlarına dua evleri yaptırdı ve kendisi Süleyman da putlara tapmaya başladı.
Bunun için Rab Süleyman’a öfkelendi. Süleyman’a, “Krallığını elinden alacağım ve senin yanında iş başında olanlardan birine vereceğim” dedi, “Ancak baban Davut’un hatırı için, bunu senin yaşadığın zamanda değil, oğlun kral olduktan sonra yapacağım. Ama oğlunun elinden bütün krallığı almayacağım.”
Önce Rab Süleyman’a bereket ve rahatlık verdi. Ama Süleyman Rab’den uzaklaştıktan sonra düşmanları çok olmaya başladı. Düşmanları hem yabancı memleketten hem de İsrail halkın arasından oldular.
Rab’bin gözünde Süleyman gururlu oldu. Gençken Allah’tan akıl istemişti. Ama yaşlanınca Allah’ı unutup Onu düşünmeden yaşadı. Ne yazık ki günahın rezultatları sadece Süleyman’a dokunmadı. Bütün memlekette rahatlığın yerine savaş getirildi. Oğlu da akılsızlığından ötürü krallığın bir parçasını kaybetti.
İşte görüyoruz ki Kutsal Kitap hep aynı dersi tekrarlıyor: yaptıklarımızın rezultatı sevdiklerimize ve etrafımızda olan insanlara dokunuyor. Günahlarımız hanemize, mahallemize, memleketimize dert ve sıkıntı getiriyor. Bunun için herkese bereket, selamet ve sevinç olması için, biz Allah’ı sevenler, Ona iman edenler Allah’ın sözünü dinleyelim ve yapalım.
Kutsal Kitap Dersleri 