Йешу (1)

Йешу 1,3-5

Муса ьолдюктен сонра Аллах, Муса’нън ярдъмджъсъ Йешу’я, “Калк! Муса иле бирликте насъл олдумса, сенинле де бирликте оладжаъм. Сени ялнъз бъракмаяджаъм” деди.

Исраиллилер, Аллах’ън онлара сьоз вердии мемлекетин там каршъсъндайдълар. ЬОнлеринде бир дере вардъ. Деренин адъ Шериа иди. Дереден насъл гечеджеклерини билмийорлардъ чюнкю сел гиби акъйорду.

Аллах Йешу’я, “Гючлю ве йюрекли ол” деди, “чюнкю, аталаръна вереджеим ве ант ичтиим мемлекети алмая халкъ орая сен гьотюреджексин. Коркма, гери чекилме. Чюнкю Аллах’ън Раб гидеджеин хер йерде сенинле бирликте оладжак.” Ве Раб Йешу’я, “Муса’я вердиим язъларъ дилинден дюшюрме. Гедже гюндюз онларъ дюшюн хепсини йерине гетирмен ичин диккатли ол” дийе сьойледи. Йешу Раб’бин сьозюню хер заман йерине гетирдикче Раб ону башарълъ япаджаъна сьоз верди.

Йешу Исраиллилери топладъ. Онлара, “Кендинизи темизлейин чюнкю Раб ярън аранъзда чок бюйюк ишлер япаджак” деди. Ертеси гюн Раб Йешу’я, “Муса’йла бирликте олдуум гиби, сенинле де  бирликтейим. Бугюн сени бютюн Исраил халкънън гьозюнде бюйюк бири япаджаъм. Кутсал сандъъ ташъян Раб’бин хизметчилерине ( кâхинлер) Шериа дересине гирсинлер дийе буйрук вер.”

Йешу Раб’бин буйурдуу гиби яптъ. Раб’бин хизметчилери суя гирди. Йукаръдан ашаъя акан сулар кесилди ве Исраиллилер куру йолда йюрюр гиби дереден гечтилер. Гечтиктен сонра сулар гене акмая башладъ. Раб буну о гюн Йешу’нун Исраил халкънън гьозюнде бюйюк бир сайгъ казансън дийе яптъ. Халк Муса’я хаятъ бойунджа гьостердии сайгъйъ, Йешу’я да ьойле сайгъ гьостермейе башладълар.  Раб’бин Исраиллилер ичин насъл Шериа деренин суларънъ куруттууну дуян етрафтаки  халклар кенди джанларъ ичин коркмая башладълар.

Раб Йешу’я бир акъл даха верди. Йешу’нун Шериа дересини гечтиктен сонра илк иши лазъмдъ  Ериха денилен бир касабайъ йенсин. Йешу Ериха якънъндайкен ьонюнде кълъджънъ чекмиш бир адам гьордю. Она яклашарак, “Сен бизден мисин, йокса каршъ тарафтан мъ?” дийе сорду. Адам, ‘Хичбири” деди “Бен Раб’бин бютюн мелеклеринин Ефендисийим. Иште шимди гелдим.” О заман Йешу йюзюстю йере капанъп она тапъндъ. “Ефендим кулуна буйруун недир?” дийе сорду. “Аяккабъларънъ чъкар” деди, “Чюнкю бастъън йер кутсалдър.” Йешу сьойленени яптъ.

Йешу’нун япаджаъ чок бюйюк бир иши вардъ: Исраиллилери Аллах’ън онлара сьоз вердии мемлекетине йерлештирмек. Раб она юч кере акъл верди. ЬОндже онунла конушту: хер заман да онунла бирликте оладжаъна сьоз верди. Сонра Шериа деренин суйуну кести. Сонра Раб’бин бютюн мелеклеринин Ефендиси она гьорюндю. Айнъ заманда Раб Йешу’я Кутсал Китап’ън сьозюню хеп дюшюнюп йерине гетирмеси ичин диккатли олсун дийе сьойледи. Башарълъ олмасъ ичин япаджаъ ен ьонемли шей де буйду.

Раб бизе де айнъ шеклинде акъл верийор. Бизимле бирликте хеп оладжаънъ сьоз верди. Бизим ичин де чок бюйюк ишлер яптъ. Раб’бин бютюн мелеклеринин Ефендиси, яни Иса, бизе де гьорюндю. Бизе де диккатли олуп онун сьозюню окуялъм ве япалъм дийе сьойлюйор.

Раб’бимизин бизе вердии иште башарълъ олабилмемиз ичин лазъм Аллах’ън сьозюнюн хепсини ьоренелим, дурмадан юзеринде дюшюнелим ве анладъъмъзъ япалъм.

Yorum bırakın